کاربرد فیبر نوری به شرح زیر می باشد : 

 شبکه های کامپیوتری 

 سیستم های ارتباطی و مخابرات 

اینترنت

 روشنایی

 صدا و سیما

رشته پزشکی (جراحی و دندانپزشکی)

 زمینه های نظامی

صنعت خودرو

دستگاه های بازرسی

کاربرد های فضایی

کاربردهای فیبر نوری

1- کاربرد در مخابرات: یکی از مرسوم‌ترین کاربردهای فیبر نوری انتقال اطلاعات توسط لیزر است.

برای این کار از ابزاری به نام SFP کمک گرفته می‌شود که به‌طور کلی یک ماژول تبدیل سیگنال دیجیتال به سیگنال‌های نوری بوده که کاربردهای متعددی دارد

2- کاربرد در حسگرها: استفاده از حسگرهای فیبر نوری برای اندازه‌گیری کمیت‌های فیزیکی مانند جریان الکتریکی، میدان مغناطیسی، فشار، حرارت، جابجایی،  آلودگی آب‌های دریا، سطح مایعات، تشعشعات پرتوهای گاما و ایکس در سال‌های  اخیر شروع شده‌است. در این نوع حسگرها، از فیبر نوری به عنوان عنصر اصلی  حسگر بهره‌گیری می‌شود بدین ترتیب که ویژگی‌های فیبر تحت میدان کمیت مورد  اندازه‌گیری تغییر یافته و با اندازه شدت کمیت تأثیرپذیر می‌شود. 

3- کاربردهای نظامی: فیبر نوری کاربردهای بی‌شماری در صنایع جنگ‌افزاری دارد که از آن جمله می‌توان برقراری ارتباط و کنترل با آنتن رادار، کنترل و هدایت موشکها، ارتباط زیردریاییها (هیدروفون) را نام برد.

4- کاربردهای پزشکی: فیبرنوری در تشخیص بیماریها و آزمایشهای گوناگون در پزشکی کاربرد فراوان دارد که از آن جمله می‌توان دُزیمتری غدد سرطانی، شناسایی نارسایی‌های داخلی بدن، جراحی لیزری، استفاده در دندانپزشکی و اندازه‌گیری مایعات و خون نام برد. همچنین تارهای نوری در دستگاه‌هایی به نام درون بین یا آندوسکوپ استفاده می‌شود تا به درون نای، مری، روده و مثانه فرستاده شود و درون بدن انسان به‌طور مستقیم قابل مشاهده باشد.

5- کاربرد فیبرنوری در روشنائی: از جمله کاربردهای فیبر نوری که در اواخر  قرن بیستم به عنوان یک فناوری روشنایی متداول شده و در چند سال قرن اخیر  توسعه و رشد فراوانی پیدا کرده‌است کاربرد آن در سیستم‌های روشنایی است. در  این فناوری نور از منبع نوری که می‌تواند نور مصنوعی (نور لامپهای  الکتریکی) یا نور طبیعی (نور خورشید) باشد وارد فیبر نوری شده و از این  طریق به محل مصرف منتقل می‌شود. به این ترتیب نور به هر نقطه‌ای که در جهت  تابش مستقیم آن است منتقل می‌شود. امتیاز این نور که موجبات رشد سریع  به‌کارگیری و توجه زیاد به این فناوری شده‌است این است که فاقد الکتریسیته  گرما و تشعشعات خطرناک ماورای بنفش بوده (نور خالص و بی‌خطر) و دیگر اینکه با این فناوری می‌شود نور روز  (بدون گرما و اشعه‌های ماورای بنفش) را هم به داخل ساختمان‌ها و نقاط  غیرقابل دسترسی به نور خورشید منتقل کرد.